Dustin Hoffman urodził się 8 sierpnia 1937 roku w Los Angeles. W wieku 20 lat przybył do Nowego Jorku próbując sił w teatrach off-Brodway i utrzymując się z dorywczych prac. Karierę filmową rozpoczął w wieku trzydziestu lat rolą w „Absolwencie”. Film Mike’a Nicholsa przyniósł mu dużą popularność i uznanie krytyki, a także nominację do Oscara. Amerykańska prasa nazwała go „antygwiazdorem Hollywood”, co miało swoje konsekwencje w tym, że niski i niezbyt urodziwy aktor grywał od tej pory role zwykłych, nieco zagubionych ludzi, często walczących o wyższy cel. Sukces w „Absolwencie” przyniósł mu kolejne role filmowe. W 1967 roku zagrał w dwóch głośnych filmach - „John i Mary” Petera Yatesa i „Nocnym kowboju” w reżyserii Johna Schlesingera. Za rolę Ratsa Rizzio Hoffman otrzymał kolejną nominację do Oscara. Rok później zagrał w antywesternie Arthura Penna „Mały wielki człowiek”, w którym wcielił się w podwójną rolę dwudziestoparolatka i 121-letniego starca. Kolejny rok przynosi następną wielką kreację w „Nędznych psach” Sama Peckinpaha. W 1973 roku wystąpił u boku Steva McQeena w filmie „Papillon” Franklina J. Schaffnera, zrealizowanego na podstawie bestsellerowej powieści Henri Charriere’a. Kolejną nominacją do Oscara była rola w filmie „Lenny” (1974) w reżyserii Boba Fosse’a. Dwa lata później Hoffman wystąpił w roli wścibskiego dziennikarza w filmie opowiadającym o aferze Watergate - „Wszyscy ludzie prezydenta” Alana J. Pakuli, a następnie w thrillerze „Maratończyk” Schlesingera. W 1979 roku aktor otrzymał Oscara za film „Sprawa Kramerów” Roberta Bentona. Wciela się tutaj w rolę mężczyzny, który po rozstaniu z żoną opiekuje się dziesięcioletnim synkiem. Po kilkuletniej przerwie Hoffman powrócił do Hollywood i zagrał w znakomitej komedii „Tootsie” Sidney’a Pollacka, co przyniosło mu kolejną nominację do Oscara i nagrodę Złotego Globu. Kolejne dwa filmy - „Śmierć komiwojażera” i „Isztar” były słabiej przyjęte przez krytyków, dopiero rola chorego na autyzm Raymonda Babbita w „Rain Man” Barry’ego Levinsona została doceniona i nagrodzona statuetką Oscara w 1989 roku. Hoffman zagrał kilkadziesiąt ról filmowych i teatralnych. Oprócz nominowanych do Oscara obrazów artysta ma na swoim koncie występy w tak głośnych filmach jak: „Hook” (1991), „Epidemia” (1995), „Poznaj moich rodziców” (2004), „Marzyciel” (2004), „Pachnidło” (2006). Po kilkudziesięciu latach doświadczeń na planie filmowym Hoffman w końcu zdecydował się na reżyserię i w 2012 roku nakręcił „Kwartet”, który mamy przyjemność zaprezentować Państwu w kinie Iluzjon.