Klasyczne dzieło filmowego surrealizmu, debiut Luisa Buñuela. Krótkometrażówka zrealizowana na podstawie scenariusza, który Buñuel napisał z Salvadorem Dalim przedstawia ciąg scen powiązanych ze sobą na zasadzie luźnych skojarzeń. Obrazy przecinanego brzytwą oka, mrówek wychodzących z ludzkiej dłoni, czy fortepianu z padliną w środku na stałe przeszły już do historii kina. „Pies andaluzyjski” wydaje się doskonałą ilustracją tez Zygmunta Freuda – symboliczne motywy wyrażają bowiem konflikt między naturą a kulturą, pożądaniem a sumieniem, id a superego.